Nargile
Bir nefes alıyorum nargileden,kafamın üstünde sorgudaymışım gibi bir boka benzemeyen tasarruf lambası, taş patlasın 40 walt ve ne hikmetse güneş gibi herkesi aydınlatmak yerine sadece kendini aydınladıyor..Çektiğim duman hala genizde iken dilimde "alçaklardan uçan duman,gökyüzüne yuva eder"türkü sözleri..Bahsettiğim lambaya üflüyorum dumanı sanki bir resim görür gibi oluyorum tabi yine yanılıyorum..Sen abajür seversin lamba da nasıl olasın ki.Sonra parkelerden yüzüme bakıyorum Cemal Süreya'nın dizeleri geliyor aklıma "Taşlarda yüzümün yarısını gördümBir şey gibiydi bir şey gibi kötü"
yüzümden umardım bunu çünkü sen yoktun ve olmayacaktın!!Dedim ya sen abajür seversin!!Ne edeceksin bir sikime yaramayan tasarruf lambasını..Son olarak şunu söyleyeyim beni duymamazlıktan gelen kulaklarına,sen gittikten sonra yazım kadar dağınık yaşıyorum bilesin!!!
Yorumlar
Yorum Gönder