Nargile

Bir nefes alıyorum nargileden,kafamın üstünde sorgudaymışım gibi bir boka benzemeyen tasarruf lambası, taş patlasın 40 walt ve ne hikmetse güneş gibi herkesi aydınlatmak yerine sadece kendini aydınladıyor..Çektiğim duman hala genizde iken dilimde "alçaklardan uçan duman,gökyüzüne yuva eder"türkü sözleri..Bahsettiğim lambaya üflüyorum dumanı sanki bir resim görür gibi oluyorum tabi yine yanılıyorum..Sen abajür seversin lamba da nasıl olasın ki.Sonra parkelerden yüzüme bakıyorum Cemal Süreya'nın dizeleri geliyor aklıma "Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü"
yüzümden umardım bunu çünkü sen yoktun ve olmayacaktın!!Dedim ya sen abajür seversin!!Ne edeceksin bir sikime yaramayan tasarruf lambasını..Son olarak şunu söyleyeyim beni duymamazlıktan gelen kulaklarına,sen gittikten sonra yazım kadar dağınık yaşıyorum bilesin!!!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ne Kadar Dönersen Dön,Götün Arkadadır!!!

Hayat Manifestosu Volume IV

Hayat Çelişkisi